سرنوشتمان چنین بود مابادنیاامدیم دنیابامانیامد
قانون توتنهایی من است وتنهایی من قانون عشق
بازی روزگار را نمی فهمم! من تو را دوست می دارم... تو دیگری را... دیگری þ داستان غم انگیز زندگی این نیست که انسان ها فنا می شوند، این است که آنان از دوست داشتن باز می مانند. þ همیشه هر چیزی را که دوست داریم به دست نمی آوریم پس بیاییم آنچه را که به دست می آوریم، دوست بداریم. þ انسان عاشقِ زیبایی نمی شود، بلكه آنچه عاشقش می شود، در نظرش زیباست! انسان های بزرگ دو دل دارند: دلی که درد می کشد و پنهان است، دلی که می خندد و آشکار است. þ همه دوست دارند که به بهشت بروند، ولی کسی دوست ندارد که بمیرد. þ عشق مانند نواختن پیانو است. ابتدا باید نواختن را بر اساس قواعد یاد بگیری، سپس قواعد را فراموش کنی و با قلبت بنوازی. þ دنیا آنقدر وسیع هست که برای همه مخلوقات جایی باشد؛ پس به جای آنکه جای کسی را بگیریم، تلاش کنیم جای واقعی خود را بیابیم. þ اگر انسان ها بدانند فرصت باهم بودنشان چقدر محدود است، محبتشان نسبت به یکدیگر نامحدود می شود. þ عشق در لحظه پدید می آید. دوست داشتن در امتداد زمان. و این اساسی ترین تفاوت میان عشق و دوست داشتن است. þ راه دوست داشتن هر چیز درک این واقعیت است که امکان دارد از دست برود.
نظرات شما عزیزان:
مرا... و همة ما تنهاییم.
Power By:
LoxBlog.Com |